Regenbogen, dalla dalla's en meer Swahili
Blijf op de hoogte en volg Inge
20 November 2015 | Tanzania, Zanzibar
Ik ben nog steeds op Zanzibar, nu al bijna twee weken. Nog steeds volg ik elke dag Swahili lessen en het wordt allemaal al iets behapbaarder. Het spreken en verstaan is echter nog steeds een uitdaging. Het grammaticatempo is, nu Lara (het duitse meisje met wie ik vorige week les had) weg is, drastisch omlaag gegaan. (Wat ook bijna niet anders kon, ik kreeg al bijna het idee dat er niks meer te leren viel ;-)). Mama Amina vertelt nu interessante dingen over de actualiteiten en cultuur op Zanzibar in Swahili, en ik probeer het te volgen.
Zo zijn er net verkiezingen geweest, maar heeft de verliezende partij op Zanzibar de verkiezingen ongeldig verklaard. Daarom zit het eiland nu de komende maanden zonder regering. Dit heeft onder andere zijn weerslag op het toerisme, de belangrijkste inkomstenbron op Zanzibar. Toeristen blijven weg uit angst voor chaos en onveiligheid. Mama Amina vertelde n.a.v. de aanslagen in Parijs dat mensen hier onbekend zijn met wat voor terreurdreiging dan ook, en vooral glazig voor zich uit zouden staan kijken als er iets zou gebeuren. Blijkbaar was er enkele weken geleden een kleine ontploffing op de markt geweest, en waren mensen er juist op afgekomen om te gaan kijken, in plaats van dat ze bang werden. Het is hier een en al hakuna matata.
Daarnaast leer ik hier ook van alles over de culturele gewoonten. Zo is het bijvoorbeeld echt not done om voor iemand bloemen mee te nemen als je op bezoek komt. Bloemen staan namelijk voor dood! Bloem in Swahili is ' ua' en het werkwoord to kill is ook '-ua', mensen denken dus dat je ze dood wil hebben.. Toch wel handig om te weten. Sowieso is het erg onbeleefd om meteen de eerste keer al met een cadeau aan te komen zetten (dus laat die fles wijn ook maar thuis). Ook moet je niet tegen een Zanzibari zeggen dat ze zo slank is, dat is namelijk een belediging. Mensen houden er blijkbaar van om dik genoemd te worden. Obesitas wordt ook hier een steeds groter probleem (in ieder geval op Zanzibar), en 'westerse ziekten' komen hier dan ook voor. Vorige keer in Guatemala was ik ook al verbaasd dat mensen de kliniek bezochten met hoge bloeddruk en diabetes, in plaats van onder de parasieten zoals ik eigenlijk had verwacht. Hier op Zanzibar is die verschuiving van ziekten dus ook al aan de gang, ben benieuwd hoe het op het vasteland is.
In het weekend ben ik meer op de toeristentour gegaan en ben ik een 'weekendje weg' geweest naar de oostkust van Tanzania, waar de 'echt' mooie stranden zijn en de zee veelkleurig blauw is. Om er te komen nam ik het lokale transport, de dalla dalla. Je hebt meerdere soorten dalla dalla's die varieren van prima, zij het volgestouwde, minibusjes, tot een soort van open veekarren waarin mensen op bankjes tegenover elkaar zitten en elkaar aangapen. Tot mijn verrassing werd ik op precies de goede plek afgegooid en heb ik de rest van het weekend op het strand gelegen. In het kader van de toerist uithangen ben ik zondag meegegaan op dolfijnentour en kom in met flippers best een stuk met de dolfijnen meezwemmen :-). Op de terugweg ging de zon schijnen en zagen we een regenboog boven de azuurblauwe en turquoise zee. Zanzibar is prachtig! Op de terugweg zat ik op een omgekeerde stapel emmers tussen de Afrikanen, terwijl twee vrouwen me vroegen of ik getrouwd was, danwel kinderen had (van mama Amina moet ik altijd zeggen dat ik getrouwd ben, maar kinderen ging me wel wat ver ;-)).
Nu dan weer een week vol Swahili lessen en strand, het is bijna een ritme. Toch heb ik ook wel zin om naar de volgende bestemming te gaan: Haydom lutheran hospital, waar ik een coschap zal gaan lopen. Morgen vlieg ik naar Arusha en vandaar is het dan nog een paar uur rijden met de public landcruiser. Het uitzicht op zee ga ik wel missen, maar misschien dat ik hier in januari nog eens terugkom!
Zo zijn er net verkiezingen geweest, maar heeft de verliezende partij op Zanzibar de verkiezingen ongeldig verklaard. Daarom zit het eiland nu de komende maanden zonder regering. Dit heeft onder andere zijn weerslag op het toerisme, de belangrijkste inkomstenbron op Zanzibar. Toeristen blijven weg uit angst voor chaos en onveiligheid. Mama Amina vertelde n.a.v. de aanslagen in Parijs dat mensen hier onbekend zijn met wat voor terreurdreiging dan ook, en vooral glazig voor zich uit zouden staan kijken als er iets zou gebeuren. Blijkbaar was er enkele weken geleden een kleine ontploffing op de markt geweest, en waren mensen er juist op afgekomen om te gaan kijken, in plaats van dat ze bang werden. Het is hier een en al hakuna matata.
Daarnaast leer ik hier ook van alles over de culturele gewoonten. Zo is het bijvoorbeeld echt not done om voor iemand bloemen mee te nemen als je op bezoek komt. Bloemen staan namelijk voor dood! Bloem in Swahili is ' ua' en het werkwoord to kill is ook '-ua', mensen denken dus dat je ze dood wil hebben.. Toch wel handig om te weten. Sowieso is het erg onbeleefd om meteen de eerste keer al met een cadeau aan te komen zetten (dus laat die fles wijn ook maar thuis). Ook moet je niet tegen een Zanzibari zeggen dat ze zo slank is, dat is namelijk een belediging. Mensen houden er blijkbaar van om dik genoemd te worden. Obesitas wordt ook hier een steeds groter probleem (in ieder geval op Zanzibar), en 'westerse ziekten' komen hier dan ook voor. Vorige keer in Guatemala was ik ook al verbaasd dat mensen de kliniek bezochten met hoge bloeddruk en diabetes, in plaats van onder de parasieten zoals ik eigenlijk had verwacht. Hier op Zanzibar is die verschuiving van ziekten dus ook al aan de gang, ben benieuwd hoe het op het vasteland is.
In het weekend ben ik meer op de toeristentour gegaan en ben ik een 'weekendje weg' geweest naar de oostkust van Tanzania, waar de 'echt' mooie stranden zijn en de zee veelkleurig blauw is. Om er te komen nam ik het lokale transport, de dalla dalla. Je hebt meerdere soorten dalla dalla's die varieren van prima, zij het volgestouwde, minibusjes, tot een soort van open veekarren waarin mensen op bankjes tegenover elkaar zitten en elkaar aangapen. Tot mijn verrassing werd ik op precies de goede plek afgegooid en heb ik de rest van het weekend op het strand gelegen. In het kader van de toerist uithangen ben ik zondag meegegaan op dolfijnentour en kom in met flippers best een stuk met de dolfijnen meezwemmen :-). Op de terugweg ging de zon schijnen en zagen we een regenboog boven de azuurblauwe en turquoise zee. Zanzibar is prachtig! Op de terugweg zat ik op een omgekeerde stapel emmers tussen de Afrikanen, terwijl twee vrouwen me vroegen of ik getrouwd was, danwel kinderen had (van mama Amina moet ik altijd zeggen dat ik getrouwd ben, maar kinderen ging me wel wat ver ;-)).
Nu dan weer een week vol Swahili lessen en strand, het is bijna een ritme. Toch heb ik ook wel zin om naar de volgende bestemming te gaan: Haydom lutheran hospital, waar ik een coschap zal gaan lopen. Morgen vlieg ik naar Arusha en vandaar is het dan nog een paar uur rijden met de public landcruiser. Het uitzicht op zee ga ik wel missen, maar misschien dat ik hier in januari nog eens terugkom!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
